zaterdag 13 oktober 2018

Dag(en) van de terugreis.

Op zaterdagmorgen moesten de koffers klaar gemaakt worden voor de terugreis. Er is het e.e.a. achter gebleven en daardoor hadden we nog best wat ruimte over in de koffers. Bij Ralph's en CVS Pharmacy, de lokale supermarkt en drogist, hebben we nog wat zakken M&M's gehaald om de lege ruimtes wat op te vullen. Uiteindelijk waren dit al onze aankopen (2 zakken M&M's ontbreken op deze foto).


De auto inleveren ging zeer snel. Het was daar productiewerk. Auto's bleven aankomen en shuttlebussen bleven weggaan naar het vliegveld. Ondanks dat het bij Alamo in rap tempo ging, verliep alles in eerste instantie voorspoedig. Binnen no time hadden we de auto geparkeerd, werd deze goed bevonden en kregen we de eindopmaak, hadden we onze onvrede gemeld over het navigatiesysteem, hadden we de koffers en handbagage uit de auto en zaten we in de shuttlebus naar het vliegveld. Halverwege de reis sloeg bij Brenda de paniek "lichtelijk" toe. Ze had het tasje met paspoort en bankpassen in de auto laten liggen. De vriendelijk chauffeur nam meteen contact op met Alamo en gaf alle gegevens door. Na tien (heeeele lange) minuten werd gemeld dat het tasje gevonden was. We werden bij de juiste vertrekhal van het vliegveld afgezet en het tasje zou door een andere chauffeur meegenomen worden en aan ons afgegeven worden. Binnen een kwartier kwam er een shuttlebus met een zwart tasje voor de raam. Phoe, toen was er eentje blij! Alles zat er nog in.
Eenmaal bijgekomen van de ergste schrik, heeft Brenda bij Earl of Sandwich een overheerlijk broodje gegeten. Bij de Starbucks nog een pumpkinspice latte gehaald en toen zitten wachten tot we konden gaan boarden.


Tijdens het wachten hebben we wel al wat aan het blog kunnen werken.
Op het eindafschrift van Alamo staat dat we 3347 miles hebben gereden met de Nissan, omgerekend 5386 kilometer.


Met een bomvolle Boeing 747-400 vlogen we weer richting Nederland. De terugreis ging voorspoedig. We hebben allebei wat kunnen slapen.


Na 9,5 uur vliegen, landden we op zondag 11:50 weer op Nederlandse bodem. We hadden ruim de tijd om uit het vliegtuig te worden gehaald en de bagage te verzamelen tot we ons moesten melden bij de NS-balie voor de treinassistentie. Brenda heeft nog een Starbuckskoffie met een stukje bananenbrood gehaald voor wat extra energie en een extra dosis cafeïne om de middag door te komen.
De treinreis ging geheel volgens planning. In Horst-Sevenum stond Ron ons op te wachten om ons weer naar Beringe te brengen. Fijn!
In en om het huis lag alles er netjes en opgeruimd bij, dankzij pap en mam en de buren hadden de post verzorgd. Ook heel fijn! Onze kamer, keuken en de achtertuin waren in Halloweensferen gebracht door mam. Erg leuk!





We hebben de koffers nog een beetje uitgeruimd en de vorige aflevering van Boer zoekt Vrouw nog terug gekeken. Het plan was om de nieuwe aflevering in bed te kijken en daarna te gaan slapen. Dit is niet gelukt. Brenda is al voor het begin in slaap gevallen en Werner had regelmatig tussendoor "zwart beeld". Helemaal op waren we.
Op wat kleinigheidjes na, die bijna allemaal opgelost zijn, hebben we een perfecte vakantie gehad. 3 Weken was ook precies genoeg. We hebben zoveel gezien en gedaan, dat we de foto's terug moeten kijken wat we wanneer ook alweer hebben meegemaakt. Nu eerst even in het ritme komen en dan kunnen we aan de slag met alle foto's en enkele filmpjes. Het was een fantastische reis!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten