Niet de kortste route, maar een scenic route door Cedar Breaks National Monument. Het is waarschijnlijk een zeer mooi gebied, alleen door de regen en laag hangende bewolking was er zo goed als niets van te zien.
Hoe dichterbij we bij Zion kwamen, hoe meer het weer opklaarde. Onderweg zien we nog een echte oldtimer.
De brandweerauto stond ook gereed.
Aangekomen in Zion was het droog, maar nog wel bewolkt. We zijn direct naar het hotel gereden. Voor het laatste stuk naar het hotel heb je een speciale pas nodig van de parkrangers. Bij het hotel mogen nl. alleen bussen komen en auto's van de gasten die in het hotel verblijven. Bezoekers van het park moeten hun auto bij het bezoekerscentrum parkeren en de rest van het park met de shuttle-bus doen. Helaas was onze kamer nog niet beschikbaar en hebben we met de auto een ronde door het gedeelte van het park gedaan waar je met de auto wel mag komen.
Hierna was de kamer wel beschikbaar. De kamer ligt direct langs het hoofdgebouw waar ook het restaurant zit waar we vandaag gegeten hebben.
Brenda heeft na het eten nog een kleine wandelroute gelopen om te kijken of ze nog wat wildlife kon spotten. Werner schreef in de tussentijd aan het blog. De wandelroute was niet geschikt voor rolstoelers. Brenda heeft onderweg een stuk of 10 reeën gezien. Sommige op slechts een paar meter afstand.
Bij terugkomst bij het hotel stonden er echter zo'n 20 op de grasvlakte voor de hotelkamer. Fantastisch!! Helaas was het al te donker om dit tafereel goed vast te leggen. Onderstaande foto is, met wat aanpassingen, de best gelukte foto..
We zijn buiten gaan zitten om hiervan te genieten en om de laatste tekst van dit blog te typen. In het donker zien we de contouren nog van de reeën en af en toe hoor je een kleintje roepen. We horen ook enorm veel krekels, of zoiets.
Morgen gaan we het park op ons gemak verkennen. We beginnen met een wandelroute die ook voor rolstoelers geschikt is. We hopen dat er dan nog niet zoveel bezoekers in het park zijn.
